معنی بی رغبتی

بی رغبتی. [رَ ب َ] (حامص مرکب) بی میلی. عدم تمایل. بی اشتهائی:
به بی رغبتی شهوت انگیختن
برغبت بود خون خود ریختن.
سعدی.

دل زدگی. [دِ زَ دَ / دِ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی دل زده. دل زده بودن. بی میلی و بی رغبتی پس از میل و رغبتی که بود. (یادداشت مرحوم دهخدا). || سرخوردگی و سیری از چیزی. رجوع به دل زده و دل زدن شود.

نیم رغبت. [رَب َ] (ص مرکب) نه به میل و رغبتی تمام:
نشاطی نیم رغبت می نمودند
به تدریج اندک اندک می فزودند.
نظامی.

دلسردی. [دِ س َ] (حامص مرکب) حالت دل سرد. دل سرد بودن. یأس. نومیدی. ناامیدی. آریغ. || بی شوقی. بی رغبتی. افسردگی. رجوع به دلسرد شود.

Indisposition

بی میلی

دلسردی، بی میلی

بی رغبتی، تنفر، بی میلی، بدامدن، ازردن،

بی رغبتی، بی میلی، تنفر، بی رغبت بودن

بی رغبتی , تنفر , بی میلی , بدامدن , ازردن.

‎ بی شوقی بی رغبتی افسردگی، یاس نا امیدی.

بی میل شدن و بی رغبت گشتن پس از میل و رغبتی که بود

(مصدر) کام بر داشتن: } بز هرت دایه کامم بر گرفتست بشهد دیگر انم رغبتی نیست. { (ظهوری)

(صفت اسم) کسی که در یکی از رشته های ذوقی بسبب رغبتی که بدان دارد کار کند و از آن قصد انتفاع نداشته باشد مقابل حرفه یی.

گیاهی بوته مانند، که ماکیان به چرای آن رغبتی وافر دارند

چیزی که چندن مورد نیاز و باب میل نباشد – بی رغبتی و بی میلی...

1624